निर्मनुष्य

डोळ्यात पाणी येतं नं
तेव्हा तू आठवते अगं मला!
माझ्या ओरबडलेल्या भावनेला
अश्रू सोबत तुझ्याच जवळ व्यक्त होता येतं..

निर्मनुष्य आयुष्यात -
तूच नाही का माझ्यातला माणूस जिवंत ठेवलास!
नाही तर माणसात राहून,
माणूसपण हरवल्याच्या बातम्या
रोज येतातच की वृत्तपत्रात!

आपल बरं आहे दोघींचं,
बंदीस्त वेदनेंन विव्हळण!!
एकमेकींना कवटाळून,
दुःख अर्ध-अर्ध वाटून घेणं!!
बंद दरवाज्यामागे-
जिवंतपणी मरणं, आणि
असंच मरताना जगणं-अगदी रोज..!!

जी भीती होती,
"आयुष्यात एकट पडायची"
तुझ्या सहवासान तेवढी गेली..
तुझ्या सोबत शक्य तेवढे शब्द
ओळीत मांडत...
गालावर ओघळलेले अश्रू-
सुकून जातात तुझ्या अस्तित्वासहीत..

आणि माझ्यातलाही निर्मनुष्य जागा होतो
राहिलेले जगाचे व्यवहार आटोपायला..!!

...एक सावली..