प्रेमवेद

स्वप्नी तुझ्या प्रत्यक्ष यायचे स्वप्नं मी पाहत असतो

तुही कधी अशीच बोलावशील, वाट मी पाहत असतो.

कुरळ्या केसातून तुझ्या पाण्याचे थेंब घसरतात

साला दैनिकात यांचे नशीब मी शोधत असतो.

पतंग आडवी गेली म्हणून सुर्य लपत नसतो कधी,

नजरेत येता  असे काही तुझा होकार मी आठवत असतो.

पावसाच्या मोतेरी थेंबांसारखा विषय आहे तुझा

घ्यावं  भिजून कि लिहून घ्यावं  , पेच मी  सोडवत असतो.

तुझ्या खांद्यावर  डोके ठेवून लिहायचे आहे मला

असे कितीतरी बहाणे मी नेहमी शोधत असतो.

तुझ्या कवितेत दंगल पेटते शब्दांसोबत लिहिताना

ते अर्थ सोडत नाही, कचऱ्यात त्यांना मी  फेकत असतो.

तुला दुरून दिसला तो समुद्र तरीही चालेल

शब्दांचा पुल बांधण्या एक भाषा मी जोडत असतो.

वैभव गुणवंत भोयर

vgb3333@gmail.com