गुंतागुंत

खूप बोलते आहे

इतक्यात तुझ्याविषयी

का रे जूळूच नये

आपली ही नाती..?

सोबत तुझ्या राहायची

स्वप्न वैगेरे नव्हती

पण मनात या माझ्या

ही प्रश्ने नेहमीच राहती

इतका चुकिचा निर्णय

मी घेऊ शकली कशी?

आणि माझी ती मनःस्थिती

तेव्हा तू सांभाळली कशी?

बाहेर निघायचे होते

तुझ्यातून मला

म्हणूनच घरी

कोंडले स्वतःला

वाटले होते तेव्हा

नवीन सुरवात झाली

संपल सर्व

तिथेच होती फसली

भ्रम सगळा निवळला

आज अचानक बघ ना!

कवितेत माझ्या आला

तुझाच विषय पुन्हा.!

अगदी स्पष्ट आमचे

झाले आहे बोलणे!

मना, तुवा आतातरी

"गुंतागुंत" उलगडणे..!